روایت معلمی در دل کوه های زاگرس

روایت معلمی در دل کوه های زاگرس

از سیرم قلاوند تا مودوآرپناه

در مناطق صعب العبور و کوهستان  های زاگرس که عشایر در آن مناطق ساکن هستند و اقدام به ییلاق و قشلاق سالیانه می کنند مشغول  به خدمت معلمی هستم و  این مناطق به قدری از نظر امکانات ضعیف هستند که در هیچ یک از این روستاها آب لوله کشی و شبکه برق  وجود ندارد و راهی به آنها کشیده نشده است، به طوریکه گاهی بعد ازاینکه مسافت زیادی را از شهر تا روستاهای اصلی با ماشین طی می کنم، باید دو روز پیاده روی در کوهستان انجام دهم و پستی و بلندی های کوهستان های زاگرس را مانند یک کوهنورد و آن هم به تنهایی طی کنم تا به محلی که تدریس برای تعیین شده است برسم، البته با توجه به اینکه خودم از طایفه ای عشایری هستم که خانواده ام یکجا نشین شده اند، چه از لحاظ بدنی و چه از لحاظ فکری آمادگی تحمل سختی های جسمی و روحی که در طول مسیر و یا با کمبودهای  امکانات که حین زندگی با عشایر برایم بوجود می آید را دارم...

از سیرم قلاوند تا مودوآرپناه؛ روایت معلمی در دل کوه های زاگرس را در شماره 571 مجله الکترونیکی نگاه بخوانید:

https://goo.gl/TCDVih

نگاه

irmoen