مرگی در سکوت؛

مرگی در سکوت؛

پاسخ مسئولان به اعتراضات بازنشستگان!

محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان

این تصویر یک زن است. یک معلم، یک بازنشسته که سی سال درس داد بی آنکه لحظه ای نا امید شود. درس می داد، رنج می کشید و دل خوش بود به خنده های کودکانی که قد می کشیدند و می آموختند.

این تصویر یک زن است. یک معلم، یک بازنشسته که سالهای بازنشستگی اش، به جای فراغت و آسایش در تجمعات اعتراضی گذشت. می آمد، می ایستاد، دوشادوش همکارانش، صدایش را بلند می کرد تا شاید گوش شنوایی باشد.

این تصویر یک زن است. یک معلم، یک بازنشسته که حالا دیگر نیست. نیست تا اعتراض کند و دردش را فریاد زند. آن زن مُرد با یک بیماری خاص. با یک بی رضایتی تمام. آنگونه که تصویرش نشان می دهد. بیماری او مرض همه ی مردمان این سرزمین است. درد تبعیض و بی عدالتی.

او مُرد و پاسخ اعتراضش در همه این سالها چیزی جز مرگ نبود. مرگی در سکوت. چیزی که در انتظار همه ی ماست.

http://l1l.ir/3ue5

اخبار_فرهنگیان