صدای_معلمان
با سلام. بنده و همدوره های بنده سال ۱۳۷۰ وارد دانشسرای تربیت معلم شدیم. آموزش و پرورش هم طبق اطلاعیه ای که صادر کرده بود متعهد شد که بعد از فراغت از تحصیل مارو استخدام کند ولی خلف وعده کرد و به بهانه های واهی تا سال ۷۶ بلاتکلیف بودیم در این دوسال چه بلاهایی که سرمون اومد بماند حتی چند نفر از دوستانمون هم فوت شدند. خسارات مادی و معنوی روحی به ما وارد شد. چون اصلا نمیدانستیم کی دعوت به کار میشویم. دو سال عمرمان تلف شد. نه میتونستیم خدمت سربازی بریم نه کار کنیم نه درس بخونیم. بالاخره سال ۷۶ دعوت به کار شدیم. بعد از گذشت حدود ده سال دیوان عدالت حکم داد که دو سال فاصله استخدامی جزو سابقه حساب شده و حتی حقوق هم پرداخت شود. وزارت آموزش و پرورش باز بهمون زور گفت. جزو سابقه حساب کرد ولی حقوق نداد که هیچ. بلکه کسورات آن دوسال را هم مطالبه کرد! خیلی ها هم حق بازنشستگی و بیمه آن دوسال را از جیبشون پرداخت کرده اند. ولی تازگیا یک خبرایی میرسه که انگار فیل وزارت آموزش وپرورش یاد هندوستان کرده و بخشنامه کردند که اون دوسال را جزو سابقه حساب نکنند. درحالیکه اگر منطقی و قانونی به قضیه نگاه کنیم هم باید حقوق اون دوسال را پرداخت کنند هم جزو سابقه حساب بشه. حتی باید خسارات مادی و معنوی و حتی روحی که وارد شده باید متقبل بشن. ما تخلف کردیم یا وزارت؟ تعهد دادیم دوبرابر زمان تحصیل هرکجا تعیین کنن خدمت کنیم. اینکارو هم کردیم ولی درعوض آموزش و پرورش موظف بود بعد از اتمام تحصیل استخدام کند که نکرده./ رضا قدیمی از میانه
سلام. من میدانم آه زن وبچه ام دامن باعث و بانی را خواهد گرفت. خدا جای حق نشسته است. پسرم یه هفته است درس و مدرسه و کتاب را ول کرده و رفته پایتخت دنبال کار. با عیدی فقط تونستم لباس دخترم را بخرم. اون هم چه لباسی! وقتی پسرم قضیه را دید و به ماجرا پی برد خانه را ترک کرد و رفت. من یک معلم تک حقوقه ام. سه مرتبه زیر تیغ جراحان رفته ام. شرایط بدنی ام اجازه نمیدهد سراغ شغل دوم بروم. چندین بار تماس گرفتم پسرم برگرده خونه. درجوابم گفت از اینکه پسر یک معلم هستم خجالت میکشم! نه لباس درست حسابی، نه غذای درست حسابی، نه مسافرت نه تفریح، میوه هایمان را از وانتی و نیسانی و چرخی میخریم. پسته موز آناناس ماهی گوشت و کباب را هم مگر در خواب ببینم. حالا یکی به این وزیر بگه پسر منو پیدا کن برگردون خونه. کاش به جای مُهر پیشانی، در دل بعضیها یا ذره مِهر وعطوفت بود و توی وجودشان چند گِرم وجدان!
با سلام. ما نمیدونیم ما فرهنگی ها از چند جهت باید سپر ببندیم. مسائل معیشتی و رتبه بندی و عیدیِ کم و جدیداً حقوق اواخر ساعت یکم هرماه و حق التدریس ۳۵ دقیقه ای نصف ماهه و کلی دغدغه. حالا این بیمه تکمیلی هم به آن اضافه شده. عاجزانه خواهشمند است به گوش مسئولین برسونید قرارداد با آتیه سازان یا بیمه چه وضعیتی داره؟ هیچ کس پاسخ گو نیست. همکاران از جیب پرداخت میکنن به امید قرارداد یه بیمه ای. تکلیف ماهایی که قراره بستری و جراحی بشیم چیه؟ بیمارستان گفته قراردادتون کنسل شده! تورو خدا پیگیری کنید.
FarhangianNews1 اخبار فرهنگیان